پابرهنگان

پس از انتخاب سید محمد خاتمی به عنوان رییس جمهور و شکل گرفتن جریان موسوم به اصلاح طلبی، خاتمی محبوب قلوب جمعیت قابل توجهی از یزدی ها شده و فکر اصلاح طلبی در بین طیف خاصی از مردم این استان رسوخ کرد.

از آن به بعد، "یزد" به نوعی تبدیل به حیات خلوت اصلاحات شده و مکانی تقریباً امن برای حضور و سخنرانی چهره های شاخص این جریان مانند  محمدرضا خاتمی، الهه کولایی، محمدعلی ابطحی، محسن میردامادی، مصطفی تاج زاده، هاشم آغاجری، محسن آرمین و ... به حساب می آمد. به گونه ای که حتی پس از روی کار آمدن دولت اصولگرای دکتر احمدی نژاد، آمد و شد برخی این افراد به یزد برقرار بوده و سخنرانی هایشان نیز صورت می گرفته است. گرچه در همان دوران راست جمهوری خاتمی، حضور مهره های منحطی مانند حسین حاج فرج دباغ(معروف به عبدالکریم سروش) و حبیب اله پیمان با مخالفت شدید طیفی از مردم انقلابی مواجه می گردیده، اما با این حال کمتر جایی مانند "یزد" حاشیه امنی برای اعضای احزاب منحله مشارکت و سازمان مجاهدین به حساب می آمد.

خلاصه مقدمه اینکه یزد را اگر نگوییم پایتخت، حداقل موطن جریان اصلاحات می شناسند.

پس از اتمام ریاست جمهوری خاتمی، همچنان حب ایشان در دل جمعی از مردم یزد باقی مانده و ملاک رفتار سیاسی طیفی از آنها، موضع خاتمی بود. این مساله به حدی حاد بوده که مثلاً در انتخابات مجلس سال 1386، مهندس اولیاء که در دقیقه 90 تایید صلاحیت شد، با تایید و امضای خاتمی پای بنرها و تراکت های تبلیغاتی، در عین ناشناخته بودنش رای بالایی کسب کرده و راهی مجلس شد. همچنین در انتخابات ریاست جمهوری سال 88، حمایت خاتمی از موسوی باعث شد اکثریت آرا در یزد (گرچه با اختلافی نه چندان زیاد!) به نفع موسوی داده شود.

دلبستگی این قشر به خاتمی به حدی است که اگرچه در اوایل چشم امیدی به موسوی به عنوان یک اصلاح طلب تمام عیار نداشتند، اما به احترام موضع خاتمی، به حمایت از وی پرداختند.

اما اکنون که بیش از 2 سال از فتنه بزرگ 88 می گذرد و دست امثال سید محمد خاتمی در راه اندازی و تشدید آن رو شده و ملت انقلابی ایران بارها و بارها در راهپیمایی های خود از خاتمی به عنوان یکی از سران فتنه اعلام انزجار کرده اند، این سوال مطرح است که آیا هنوز هم آن دسته از مردم که تعلق خاطری به وی داشتند، رفتار سیاسی خود را وابسته به مواضع و اشارات خاتمی می دانند؟ یا دیگر دلبستگی خود را از وی قطع کرده اند؟!

آیا وقت آن نرسیده که مردم مومن دارالعباده حس وطن پرستی و حب خاتمی را بواسطه تقابلش با مبانی انقلاب و نظام اسلامی کنار گذاشته و در تصمیمات خود تجدید نظر کنند؟

تقابلی که متاسفانه در همان دوران ریاست جمهوری اش نیز مشاهده می شد و پس از آن با دیدار با امثال جورج سوروس و فرمانده ناتو و دست دادنش با دختران ایتالیایی و ...  فقط بر غلظتش افزوده شد!

مسلماً که در شرایط موجود بواسطه انزجاری که مردم در سراسر کشور از خاتمی به عنوان راس الفتنه یافته اند، مسلم است که وی حداقل در انتخابات پیش روی مجلس، علناً و رسماً حمایتی از کاندیدایی نکند، اما آیا حب یزدی ها به او تا چه زمانی ادامه خواهد داشت؟