دولت، سراب توافق، مردم...
دو سال تمام است که دولت یازدهم تمام تخم‌مرغ‌های خود را در سبد پوشالی توافق هسته‌ای گذاشته و بی‌توجه به انتقادات و تذکرات بزرگان نظام و نخبگان و با رها کردن ظرفیت داخلی کشور، چشمان مردم را به جلسات مذاکره تکراری از این شهر به آن شهر دوخته است.
اگرچه مردم هم حالا دیگر به نافرجامی مذاکرات هسته‌ای دولت یازدهم پی برده‌اند و توافقی در کار نمی‌بینند، اما متاسفانه رفتار دولت و رئیس جمهور در این دو سال به گونه‌ای بوده که هر اتفاق اقتصادی، معیشتی، سیاسی و حتی فرهنگی و اجتماعی، خواه ناخواه به نتیجه مذاکرات گره زده شده و امیدهای واهی به بهتر شدن شرایط «پسا توافق»، مردم را شرطی کرده است.
⛔️این روزها دولت، رئیس جمهور و تیم مذاکره کننده به خوبی فهمیده‌اند که طرف مقابل، یعنی آمریکا، طرفی نیست که حاضر به توافقی به نفع ملت ایران باشد و هرچه جلوتر می‌رویم، امید دولت تدبیر و امید به توافق نهایی کمرنگ‌تر می‌شود. اما متاسفانه رئیس جمهور محترم به دلایلی نامعلوم (و بلکه معلوم) نمی‌خواهد شکست مذاکرات را بپذیرد.
این روزها محمدجواد ظریف هم از اختلافات اساسی بین دو طرف می‌گوید و لحن گذشته خود را ندارد. ظریف در اظهار نظر خود پس از دیدار با جان کری در ژنو گفته: «تصمیم گرفتیم سه چهار هفته آینده تمام وقت کار کنیم تا ببینیم آیا امکان رسیدن به توافق وجود خواهد داشت یا نه.»
‼️ ظریفی که تا یکی-دوماه قبل، توافق را بیشتر از همیشه دست یافتنی می‌دانست، حالا سخن از «بررسی امکان توافق» می‌گوید و چه کسی است که معنای این عقب‌نشینی در اعلام موضع را نفهمد؟!
در حالی که همه شواهد از بی‌نتیجه ماندن مذاکرات هسته‌ای و «دبه کردن»های طرف مذاکره است، تعجب این روزهای مردم از تلاش رئیس جمهور برای نپذیرفتن شکست مذاکرات است.
چرا آقای روحانی نمی‌خواهد به این بازی که از اول هم شکست آن معلوم بود، پایان دهد؟
تا کی باید چشم مردم به ژنو و لوزان و نیویورک و... باشد و هیچ تلاش اساسی و مهمی برای رونق کسب و کار و تولید آنها در داخل صورت نگیرد؟
رکود شدید حاکم بر بازار و زندگی مردم تا کی باید به بهانه «صبر کنیم تا توافق شود» ادامه یابد؟!
اگر روزهای اول مذاکرات، با تبلیغات تیم رسانه‌ای معلوم‌الحال، بخشی از مردم به توافق امیدوار بودند و برای پایان یافتن تحریم‌های ظالمانه استکبار، منتظر امضای آمریکا پای برگه توافق هسته‌ای نشسته بودند، حالا دیگر همان‌ها هم متوجه زیاده‌خواهی‌های آمریکا و بهانه آوردن برای تداوم تحریم‌ها شده‌اند. امروز ملت ایران از تلاش دشمن برای خوار و ذلیل کردن ایران و تجاوز به عزت و غیرت ایرانی مطمئن شده و حتی به قیمت افزایش تحریم‌ها هم حاضر به پذیرش توافقی که در آن استقلال و شرف جمهوری اسلامی ایران لکه‌دار شود، نیستند.
و این دولت و رئیس جمهور محترم است که باید به پشتوانه مردم، کم کم دل از مذاکرات کنده و همتش را به جای آن سوی مرزها، صرف شکوفایی ظرفیت داخلی نظام کند.
آقای روحانی! مردم از پذیرفتن شکست مذاکرات ناراحت نمی‌شوند، از سردرگمی، سخنان دوپهلو و مبهم و نشان دادن سراب توافق ناراحت می‌شوند.
رضاکریمی
