گفتگوی من با حجتالاسلام مهدی مهدوینژاد؛ منتشر شده در ماهنامه قبیله هابیل؛ ویژه نامه 9 دی 1394
در فتنههایی که در تاریخ اسلام میبینیم، رد پای خواص همیشه به چشم میخورد، که شاید بارزترین آن در حادثه کربلا بود. در فتنه سال 88 هم لغزش بسیاری از خواص را دیدیم. چطور میشود که خواص در بزنگاهها دچار لغزش میشوند؟
فتنه 88 ماجرای پیچیدهای بود، که حضرت آقا فرمودند موقعی که قلمهای بسته باز بشود مردم خواهند فهمید، که چه جریان خطرناکی از سر مردم و نظام عبور کرد. اینکه برخی از خواص در برهههای مختلف مخصوصاً در فتنه 88 آنچنان که باید به وظیفه خودشان عمل نکردند، سابقه تاریخی دارد و برمیگردد به اینکه خواص جامعه میزان بصیرتشان چقدر باشد. اینکه آیا دنیاطلب هستند و اسیر شهوات دنیا شدهاند یا نه؟ آیا به گذشته خودشان وفادار هستند یا نه. اگر این مؤلفهها وجود داشته باشد، یعنی بصیرت وجود داشته باشد و حب دنیا و دنیاپرستی نباشد و وفادار به آرمانهای اصیل خودشان باشند، اینها میشوند خواص طرفدار حق و اگر برعکس باشد، خواص طرفدار باطل خواهند بود یا به تعبیری خواص بیخاصیت در جامعه. طبیعتاً خواصی که طرفدار حق باشند، همیشه کم بودهاند. قرآن هم اشاره دارد که «قَلیلٌ مِن عِبادی شَکور». در زمان امیرالمؤمنین(ع) هم همینطور بوده است. یکی از دلایلش این است که به فرموده امیرالمؤمنین علی(ع) «حق» تلخ و سنگین است. باطل ظاهری شیرین دارد و لذا گرایش انسانها ابتدائاً به باطل بیشتر است. برای رسیدن به حق باید از یک سختیهایی عبور کرد که این سختیها معمولاً آدمهای خودش را میطلبد. لذا شما میبینید که خیلی از خواص به وظیفه خودشان عمل نمیکنند، چون عمل به حق خیلی سخت است، منافع، موقعیت و آسایش و آرامششان ممکن است به خطر بیفتد.
اصولاً فتنهها حکومت اسلامی را تضعیف میکند یا آبدیده؟