پابرهنگان

1. در ا?ن روز عب?داللّه‏ بن ز?اد نامه‏ا? برا? عمر بن سعد فرستاد که: من از نظر ن?رو? نظام? اعم از سواره و پ?اده تو را تجه?ز کرده‏ام. توجه داشته باش که هر روز و هر شب گزارش کار تو را برا? من می‏فرستند.
2. در ا?ن روز "حب?ب بن مظاهر اسد?" به امام حس?ن ^{عل?ه‏السلام} عرض کرد: ?ابن رسول اللّه‏! در ا?ن نزد?ک? طائفه‏ا? از بن? اسد سکونت دارند که اگر اجازه ده? من به نزد آنها بروم و آنها را به سو? شما دعوت نما?م.
امام ^{عل?ه‏السلام} اجازه دادند و حب?ب بن مظاهر شبانگاه ب?رون آمد و نزد آنها رفت و به آنان گفت: بهتر?ن ارمغان را برا?تان آورده‏ام، شما را به ?ار? پسر رسول خدا دعوت می‏کنم، او ?اران? دارد که هر ?ک از آنها بهتر از هزار مرد جنگ? است و هرگز او را تنها نخواهند گذاشت و به دشمن تسل?م نخواهند نمود. عمر بن سعد او را با لشکر? انبوه محاصره کرده است، چون شما قوم و عش?ره من هست?د، شما را به ا?ن راه خ?ر دعوت می‏نما?م... .
در ا?ن هنگام مرد? از بنی‏اسد که او را "عبداللّه‏ بن بش?ر" می‏نام?دند برخاست و گفت: من اول?ن کس? هستم که ا?ن دعوت را اجابت می‏کنم و سپس رجز? حماس? خواند.
سپس مردان قب?له که تعدادشان به 90 نفر می‏رس?د برخاستند و برا? ?ار? امام حس?ن ^{عل?ه‏السلام} حرکت کردند. در ا?ن م?ان مرد? مخف?انه عمر بن سعد را آگاه کرد و او مرد? بنام "ازْرَق" را با 400 سوار به سو?شان فرستاد. آنان در م?ان راه با ?کد?گر درگ?ر شدند، در حال? که فاصله چندان? با امام حس?ن ^{عل?ه‏السلام} نداشتند. هنگام? که ?اران بنی‏اسد دانستند تاب مقاومت ندارند، در تار?ک? شب پراکنده شدند و به قب?له خود بازگشتند و شبانه از محل خود کوچ کردند که مبادا عمر بن سعد بر آنان بتازد.
حب?ب بن مظاهر به خدمت امام ^{عل?ه‏السلام} آمد و جر?ان را بازگو کرد. امام ^{عل?ه‏السلام} فرمودند: "لاحَوْلَ وَلا قُوَّةَ اِلاّ بِاللّه‏" 14

14. بحارالانوار، ج44، ص386.

مادرم از اشک روضه مرا ش?ر داده است

در ش?رم آب کرده ول? سود با من است